Może to, czego człowiek pragnie najbardziej, to nie tyle być ...

 Czasem depresja mnie zżera i trudno mi uwierzyć, że cały świat nie zatrzymuje się, by cierpieć razem ze mną.
Nie mogłam się poruszyć po tym,
jak Rafe mnie zostawił.(...)
Byłam przylepiona jak guma do żucia do podeszwy czyjegoś buta, uczepiona kogoś, kto mnie nie chciał, kto deptał po mnie, a mimo to nie mogłam się odlepić.

 Oliwa sprawiedliwa, zawsze na wierzch wypływa.

 Wszystko, co udaje ci się zdobyć, to tylko kolejna rzecz, którą stracisz.

 Nie nazywaj. Trwaj.

 Jeżeli z czymś się borykasz, rozejrzyj się dookoła, a zobaczysz, że wszyscy ludzie z czymś się borykają i że dla nich jest to równie trudne, jak dla ciebie.

 Jeśli nie nakłonię niebios, poruszę piekło.

 Życie to jednak coś więcej niż tylko ucieczka przed bólem.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Sensem istnienia człowieka powinno być dążenie do osiągnięcia harmonii z Bogiem i pomaganie innym, tym którzy naszej pomocy potrzebują, poprzez nasze całkowicie altruistyczne zachowania i działania.

 Człowiek powinien się uczyć na cudzych błędach, bo sam wszystkich popełnić nie zdoła.