
Musiała zacisnąć zęby. Niektórzy po prostu nie mieli karnetu na ...
Musiała zacisnąć zęby. Niektórzy po prostu nie mieli karnetu na "żyli długo i szczęśliwie", bez względu na to, co do siebie czuli.
Niebezpiecznie jest wiedzieć niewiele. Wiedzieć wiele też.
Odrobina cierpienia sprawia, że sukces jest słodszy.
Trzeba całego życia, żeby nauczyć się umierać.
Rozkosz nie uznaje żadnych kajdan; jest największa, gdy zrywa je wszystkie.
Nieraz człowiekowi wydaje się, że coś trwało bardzo długo, podczas gdy w rzeczywistości była to tyko chwila.
Czasem depresja mnie zżera i trudno mi uwierzyć, że cały świat nie zatrzymuje się, by cierpieć razem ze mną.
Nie mogłam się poruszyć po tym,
jak Rafe mnie zostawił.(...)
Byłam przylepiona jak guma do żucia do podeszwy czyjegoś buta, uczepiona kogoś, kto mnie nie chciał, kto deptał po mnie, a mimo to nie mogłam się odlepić.
Porozumienie osiąga się, gdy jedna ze stron udaje, że wierzy w dyrdymały opowiadane przez drugą.
Trzeba żyć własnym życiem, a nie cudzym.
Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.
Bo ja jestem kolekcjonerem wyzwań, rzeczy, które się wydarzą i nie przywiązuję wagi do spraw, które minęły. Mam słabą pamięć.