Aby wypełnić ludzkie serce, wystarczy walka prowadząca ku szczytom.

 Trzeba zrozumieć, co się traci, żeby
strata w pełni do nas dotarła.

 Tak świt nam blaknie w światło dnia.
Wszystko, co złote, krótko trwa.

 Ludzie są skłonni uwierzyć w każdą historię z drugiej ręki, która zdarzyła się gdzieś daleko.

 Dzieci uświadamiają nam jak szybko mijają lata.

 Mieć broń przy sobie to tylko zachęta dla innych, żeby do człowieka strzelali.

 Poprzez zielone szyby podglądamy życie.

 Bo choć zapomniał o nas świat, mokrzy od stóp do głów nie tracimy nadziei.

 Wczesny ranek. Wyruszyć o świcie. Podróżować dookoła, wyprzedzając słońce, ukraść mu cały dzień. Robić tak bez końca i nie starzeć się ani o dzień

 Lubię samotność ale niekiedy mam jej już dosyć. Wtedy szukam ludzi by ponownie się zniechęcić

 Może lepiej jest nigdy czegoś nie poznać, niż coś utracić.