Ludzie potrafią świetnie odgrywać swoje role, kiedy trzeba.

 Na ogół staram się zwalczać własne szajby. Tę pielęgnuję.

 Strach bywa różny, ale najgorszy jest strach przed wstydem.

 Ja nie myślę mózgiem - o nie, bynajmniej. To myśli we mnie mój potwór.

 Nie mam ochoty analizować uczuć, które do niego żywię. Przeraża mnie to, co mogłabym odkryć.

 „Wiem, że jestem człowiekiem trudnym, ale jeżeli można w ogóle mówić o pozytywnych stronach mojego charakteru - jest to chyba wierność, której umiem dokazać ludziom, jeśli ich kocham i lubię.”

 Jest we mnie teraz coś, pomyślał, co w każdej chwili może wybuchnąć łzami.

 - Do diabła, mówisz prawdę. Musisz. Masz puls, lecz tylko wampiry mają oczy,
które żarzą się zielenią. To niewiarygodne!
- Cieszy mnie twoja radość.

 Nieważne, co ona robi. Liczy się to, co ja robię.

 Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.

 To one spotykały się ze mną.
Ja tylko brałem.