Ludzie potrafią świetnie odgrywać swoje role, kiedy trzeba.

 Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby nienawidzili!

 Byle kretyn może cieszyć się życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu lat, ale kiedy człowiek ma sto lat, kiedy już nie może się ruszać, musi uruchomić swoją inteligencję.

 Chodzę spać sama i sama się budzę. Dużo spaceruję. Pracuję, dopóki nie zacznę padać ze zmęczenia. Obserwuję, jak wiatr bawi się śmieciami, które przez cała zimę leżały ukryte pod śniegiem. Wszystko wydaje się bardzo proste, dopóki nie zaczynasz się nad tym zastanawiać. Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?

 Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię po wielu miesiącach milczenia, a nie pyta: dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi: cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.

 Czasami ... miłość nie wystarcza.
Czasami ... to po prostu jest za mało.

 Zrządzenia losu mają większy wpływ na nasze życie, niżbyśmy chcieli to przyznać.

 Ruszyłem w stronę domu z poczuciem, że cały świat jest pułapką, z której nie ma ucieczki.

 Zaskoczenie i zdziwienie
są początkiem zrozumienia.

 Z miłością jest jak z kwiatem, pozwól mu zakwitnąć.