Głową ludzie i rządy stoją.

 Przyszłość rozciągała się przede mną, pełna niepewności i nieskończona, i moja - jak nigdy wcześniej.

 Ale to nie były łzy, to złamane serce wycieka mi przez pory.

 Jesteśmy dani sobie tylko na jakiś czas. A potem wędrujemy ku nowym sprawom, ludziom,
by z nimi wymieniać myśli, energię i czas.
I tak się kręciło koło wzajemności a jego osią jest i tak wewnętrzna samotność. Bo w najważniejszych dla siebie chwilach i tak pozostajemy samotni.

 Po co mówić - milczenie potrafi złamać człowieka szybciej niż pytania.

 Nie wolno mieszać uczuć z rozsądkiem.

 Powinno się nie myśleć o nikim, iść własną drogą, nie szlakiem wytyczonym przez innych ludzi...

 Coś się urwało, skończyło...

Lecz łzy w oczach powstrzymywała natychmiast myśl: jeszcze nie koniec, jeszcze jest szansa...

 Chociaż krowie dasz kakao, nie wydoisz czekolady.

 Nawet beztalencie ma talent.
Nie ma człowieka, który urodziłby się nie potrzebny. Każdy bez wyjątku jest szczególnie ważny na tym świecie. Uwierz w swoje siły i pamiętaj by nie zapominać, że dla innych jesteś czasami najważniejszy.

 Objawem mojej choroby było zobojętnienie. Postępujący paraliż serca, duszy i mózgu, beznadziejny pogląd na świat.