Można nie kochać Cię - i żyć, ale nie można ...

 Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.

 Nie dbam o taki świat, który dwoje ludzi skazuje na tortury tylko dlatego, że się kochają.

 Długo mi się wydawało, że bycie osobą bezradną wobec rzeczywistości, niepotrafiącą nadać paczki na poczcie, jest bardzo romantyczne, takie filmowe.

 Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować,
czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć, co trwa, a
co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było.
I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.

 Tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono.

 Ogień, powstrzymywany we mnie, czasami wydziera się z zamknięcia
i padam ofiarą własnych płomieni,
a gdy jestem pogrążony w płomieniach,
parzę innych.

 Co zatem powinienem zrobić z moimi ustami? Z moją nocą? Z moim dniem?

 Przekora jest intelektualnym instynktem samozachowawczym.

 Armia składa się z niezbędnych, ale w pełni wymienialnych elementów.

 Jeśli czekać, aż wszyscy zmądrzeją, za długo to potrwa.