Utrata wiary we wszystko, w co się przez całe życie ...

 Moja mała, ja tak tęsknię za Tobą, że mi się w głowie mąci i sam snuję jakieś idiotyczne opowieści. Jeśli nie wrócę do Ciebie to chyba umrę, a Ty wiesz, że jestem specjalistą w reżyserowaniu nieszczęścia.

 Nigdy nie jest za późno, żeby wrócić do domu. Musisz tylko przestać uciekać.

 Zobaczyłam, że nie mogę sprowadzić do domu kogoś, kto już tam jest.

 Najtrudniej pogodzić się z tym, że winni są bliscy nam ludzie.

 Pokłady bezwstydu w człowieku są ogromne - można kopać i kopać,
a i tak nie dotrze się do dna.

 Marino, zabrałaś ze sobą wszystkie odpowiedzi.

 Każda dobra rzecz może zmienić się w coś złego.

 Nie zadowalaj się byciem przeciętną.
Przeciętność jest tak samo blisko dna jak i szczytu.

 Ponad gór omglony szczyt
Lećmy, zanim wstanie świt,
By jaskiniom, lochom, grotom
Czarodziejskie wydrzeć złoto!

 – Dla ciebie zatrzymałbym świat.