Utrata wiary we wszystko, w co się przez całe życie ...

 Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.

 Przyjaźń polega czasem na powstrzymaniu druha w szaleństwie.

 Człowiek czasem ma już dość uciekania. Świat staje się bardzo mały, kiedy nie masz się gdzie podziać.

 Nic nie jest gorsze niż poczucie nienaruszalności, które wydaje człowieka na pastwę jego lęków.

 Czy ktoś, kto nigdy nie ma szans, by zachować się źle, może być naprawdę dobrym?

 Ja w czasie wojny nie spotkałem ani jednego przyzwoitego Niemca.
Na pewno gdzieś byli, ale ja ich nie spotkałem. Pamiętam za to
niebywałą butę i pogardę w codziennych kontaktach.
I ciągły krzyk. Oni zawsze krzyczeli.

 Czasami bardziej boli, gdy
człowiek zachowuje milczenie.

 Gdy rozważasz motywy działania człowieka, nie zapominaj, że nie wolno ci go mierzyć własną miarą.

 Trzeba walczyć w taki czy inny sposób i nie padać na kolana.

 Nawet z nugatem można osiągnąć moment całkowitej perfekcji.