Upadek kusi, tak jak kusiło wchodzenie na szczyt.

 Obawiam się, że kiedy moje marzenie się ziści, nie będę już miał w życiu żadnego innego celu.

 Inną rzeczą jest wiedzieć, co należy czynić, a inną wiedzieć, jak to uczynić.

 Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku.

 Żyjemy w wieku paradoksów. By utrzymać pokój, prowadzimy wojnę.

 (…) czasem słowa nie mieszczą w sobie uczuć, które próbujemy w nie wlać.

 Jeżeli czytasz to samo, co inni ludzie, potrafisz myśleć tylko tak jak oni.

 Przepraszam, zapomniałem, że wy też kiedyś umrzecie.

 jestem zaczadzona pięknem mojego ciała.
patrzyłam dzisiaj na siebie twoimi oczyma. odkryłam
miękkie zagięcie ramion znużoną okrągłość piersi
które chcą spać i powoli na przekór sobie staczają się
w dół. moje nogi rozchylające się oddające bezmiernie
aż po krańce których nie ma to co jest mną i poza
mną pulsuje w każdym liściu w każdej kropli deszczu.
widziałam się jak gdyby poprzez szkło w twoich
oczach patrzących na mnie czułam twoje ręce na
ciepłej napiętej skórze moich ud i posłuszna twojemu
rozkazowi stałam naga naprzeciw wielkiego lustra.
a potem zasłoniłam oczy twoje żeby nie widzieć i nie
czuć samotności mojego rozkwitłego tobą ciała.

 Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się przez mgłę
depresji i żalu, ogarniających jej duszę. Dzięki nim nagle
wszystko stało się jasne.

 Wiedziałam, jak ciężko jest być córką ludzi, którzy cię nie dostrzegają, nawet jeśli stoisz przed nimi i tupiesz nogą.