Została mi po tobie sama obecność. Taka obecność przez nieobecność.

 Czasem całe życie zależy od nieistotnego drobiazgu.

 Nic nie możemy na to poradzić, że stwarzając czas - niszczymy siebie.

 Odchodzenie jest proste. To cała reszta okazuje się tak cholernie trudna.

 Walka o mężczyznę jest poniżej mojej godności.

 Wiedziała, że otwarcie przed nim serca nawet o cal równa się zażyciu szczypty silnie uzależniającego narkotyku.

 ...a ja tymczasem próbowałam sobie przypomnieć, jak się oddycha.

 To straszne przekonać się nagle, że z niewiadomego powodu zdradza się własne zasady.

 
Nie ma ludzi trudnych. Istnieją tylko granice naszej cierpliwości.

 
Życia się nie rozbiera na części pierwsze. Po prostu wsiada się na nie i jedzie.

 Dopiero kiedy wszystko stracisz, będziesz mógł coś osiągnąć.