Została mi po tobie sama obecność. Taka obecność przez nieobecność.

 Nigdy nie zaszkodzi się pożegnać.

 Być może taka jest ludzka natura. Charakteryzuje ją brak poczucia bezpieczeństwa.

 Kocham Cię, i nie wiem, jak mógłbym przestać Cię kochać. Kocham Cię, nie wiedząc jak i dlaczego. Kocham Cię tak, bo inaczej nie umiem. Gdzie nie ma Ciebie, nie ma i mnie.

 Samotność jest przeznaczeniem wszystkich wybitnych duchów: od czasu do czasu boleją nad nią, zawsze jednak ją wybiorą, jako mniejsze zło.

 (...) ludzi zbliżają nie tylko wspólnie rozwiązane sprawy ale i te wspólnie spartaczone.

 Każdy wybój, wzniesienie i równina osnuwały tajemnicą moją tęsknotę.

 Jak cudownie można przysłonić problem emocjonalny udając, że dąży się do perfekcji.

 Ocknęła się po raz kolejny z koszmarnego snu, tylko po to, by stwierdzić, że rzeczywistość również jest koszmarem.

 Trudno cokolwiek znaleźć, jeżeli się nie wie, czego szukać.

 Człowiek nie wie, na ile go stać, dopóki nie spróbuje.