Podróże kształcą.

 Zaloty są jak tango: czysty
absurd i same esy-floresy.

 Wszyscy zboczyli, (...)
są jednakowo zepsuci;
nie ma nikogo, kto
by czynił dobrze (...).

 Obraz świata zmienia się z każdym kieliszkiem. Picie nie jest drogą linearną, a zmianą wymiarów.

 Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.

 Kiedy ma się wroga dobrze znać jego zwyczaje.

 Lepiej jest walczyć o marzenia niż realizować plany.

 (...) gdy nie ma czegoś takiego jak prawda, nie ma również miejsca na wątpienie.

 Strach czyni z człowieka egoistę.

 Może moglibyśmy być dla siebie
wsparciem i mogłoby być dobrze
i mogłoby być fajnie.

 To, czego się boję, jest niczym w porównaniu z tym, na co czekam.