
On nie żyje, pomyślała z goryczą, bo o nim zapomnieliśmy.
On nie żyje, pomyślała z goryczą, bo o nim zapomnieliśmy.
Skoro tęsknię, to znaczy, że cię kocham!
Ten, kto ma przyjaciół, jest jak step rozległy, kto ich nie ma jest jak dłoń mały.
Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna.
Moje słowa nie odpowiadają moim myślom, a to poniża owe myśli.
Proszę, powiedzcie mi, że nie zaczynam przesiąkać swoim mentorem.
Proszę, powiedzcie mi, że kiedy dorastamy, nie zmieniamy się
w dorosłych, którzy wcześniej doprowadzali nas do szału.
Ty mi dałeś poznać rzeczywistość. Dzisiejszego wieczora po raz pierwszy w życiu ujrzałam pustkę, fałsz, blichtr, wśród których się ciągle obracałam.
Wierz, ale wiedz – komu!
Zanim ruszysz naprzód, musisz spojrzeć wstecz.
Nie ma nic niepoznawalnego. Jest tylko nasza niewiedza
Aleja wzdłuż dębowych drzew
ciało z mą duszą przechadza się, w powietrzu czuć już cały strach on już od dawna dzieli nas...