Raz na wozie, raz pod wozem.

 W próżni rzucone kości nigdy nie przestają się toczyć.

 Myślisz sobie: Nigdy. Myślisz: Nie ja. Lecz jesteśmy zdolni do tego, czego się najmniej spodziewamy.

 Co niezastąpionego mam w sobie? To, moje myśli. Moje troski. Moje przywiązania. Moje miłości.

 Są jakieś granice bólu, który można wytrzymać.

 Może nie była kochana powszechnie, ale była kochana głęboko.

 Czystość stoi obok Pobożności, a Porządek jest Zbawieniem.

 Dlaczego owe dawno zasypane i wyschnięte źródła wołają teraz z taką siłą?

 To niemożliwe, a co więcej - nieprawdopodobne.

 Fakt, że czegoś chcemy, nie oznacza jeszcze, że to jest właściwe.

 Miłości nie da się wyłączyć tak jak światła.