
Czy można zostać normalnym człowiekiem, jeśli wzrasta się w takich ...
Czy można zostać normalnym człowiekiem, jeśli wzrasta się w takich warunkach?
We wszystkim, co nas spotyka, ukryty jest sens.
[...] jest to nieprawdopodobne, byś się nie mylił, jednakże dlaczego ma to być prawdą?
Nie ma nic bardziej kłamliwego, niż nasza pamięć.
Wiemy, że jesteś silny, ale przyjęcie pomocy też na swój sposób wymaga siły.
Jeśli coś zostawiasz, bo tego nie chcesz, to po sprawie. Ale jeśli coś gubisz, cóż, to należy do ciebie już na zawsze. Bez względu na to, czy jeszcze to kiedyś zobaczysz, czy nie.
Nikt z ludzi nie umie zaczarować śmierci.
Był spokojny; serce biło mu równo, jak człowiekowi, który zdecydował się na czyn niebezpieczny, lecz nieodzowny.
Ze wszystkich chorób najgorsze są te, które pozwalają człowiekowi wierzyć, że ma się dobrze.
Jesteś, przyjacielu, przeznaczony do rzeczy wielkich. (...) Nie da się ich jednak osiągnąć bez wielkiego poświęcenia. Taka jest wola Boga: cnotę kupuje się na targu cierpienia. Ten, kto ma być wielki pośród ludzi, musi najpierw zaznać poniżenia.
To, co złe, nigdy samo
nie mija. I to nie jest
niczyja wina.