Promieniując ciepłem niczym lodówka zapakowana lodem.

 Świat jest moim wyobrażeniem.

 Poznanie prawdy uzmysławia ci jedynie, jak bardzo się myliłeś i jak wstrętny jest ten świat.

 Nie do wiary, jak zmienia się człowiek kiedy się uśmiecha.

 Tylko tyle. I aż tyle.

 I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 Tak, by nam się serce śmiało
do ogromnych, wielkich rzeczy.
A tu pospolitość skrzeczy...

 Bo byłby to pierwszy znany mi dowód, że niewiara ma jakąkolwiek moc.

 Nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Kochaj swoich wrogów, ich strach jest twoją siłą.

 Zostaję twardy, choć serce chce pęknąć.