Oddycha się tu melancholią bardzo szczególną, melancholią krańców świata.

 Podobno śmiertelne zagrożenie zmienia ludzi.

 Życie w wątpliwościach jest dla mnie męczarnią.

 Miłość - mruknęła nad zlewem. - Nikt zakochany nie wie, jak, u diabła, się z nią obchodzić.

 Póki pracujesz, nie ma czasu spojrzeć życiu w oczy.

 Jak może dać życie, jeśli nie wie nawet, po co żyć?

 Każda rewolucja zaczyna się od iskry.

 Któregoś pięknego dnia umierasz i już.

 Są prawdy których lepiej nie znać.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Tchórze zawsze będą czynić wrzask i domagać się śmierci tych, co rzucają posiew nowego życia...