Proszę, nie zamykaj serca na miłość, bo to największy skarb.

 A teraz, już prawie o północy pierwszego dnia, wciąż nie śpię, łamiąc swoje postanowienie, żeby kłaść się wcześnie - opóźniam sen, żeby odsunąć nieuniknione nadejście jutrzejszego ranka. Jeszcze jedna próba ucieczki.

 Książka powinna w duszy czytelnika wywoływać obrażenia.

 "Wpuść mnie do swojego serca, zaakceptuj jako zbawcę, nabij na pieprzony krzyż i pozwól odrodzić się na nowo"

 Miłość przychodzi nieproszona.

 Uciekniemy tam daleko i nas nigdy nic nie rozłączy... tylko ty i ja.

 Serce dokonuje wyboru, nie analizując konsekwencji.

 Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.

 Katarzyna mówi, że czas to guma do żucia. A z gumą do żucia można wyprawiać różne cuda.

 Czasami musimy robić coś, czego nie chcemy.

 Stres - marnowanie czasu, który można by poświęcic na drzemkę.