
Panie pośle...
Panie pośle...
Jak się nie ma celu, wszystko się rozlatuje, rozłazi. Trzeba mieć dokąd iść.
Tak świetnie się bawiliśmy, że nawet nie musieliśmy wymyślać gier. Sami byliśmy grą.
Nie rezygnuj z marzeń,
nigdy nie wiesz, kiedy okażą się potrzebne.
Z niczym nie należy przesadzać, także ze szczerością.
Tak trudno się rozstać z twarzami, człowiek chciałby patrzeć i patrzeć.
Nie pozwól małym rozumom przekonać Cię, że Twoje marzenia są zbyt duże!
Cóż może być bardziej cennego od codziennych spotkań z mądrymi książkami.
Każda akcja powoduje reakcję, każda reakcja powoduje kolejną akcję.
Myślę, że w każdym głębokim smutku kryje się odrobina komizmu.
Ból był zbyt wielki, by myśleć, prawie zbyt wielki, by oddychać.