Człowiek może zagrzebać własne ego tylko do pewnej głębokości. Poniżej ...
Człowiek może zagrzebać własne ego tylko do pewnej głębokości. Poniżej tego poziomu cała gra w altruizm stawała się żałosna.
Żaden inny nawet w całości nie jest taki dobry jak ty w połowie.
Mężczyźni są jak kasztany sprzedawane na ulicy: jak je kupujesz, wszystkie są gorące i pięknie pachną, ale ledwie je wyjmiesz z torebki, natychmiast stygną i nagle stwierdzasz, że większość z nich jest w środku zgniła.
Może słowa potrzebują ciepła, gdy się rodzą od nowa.
Kochaj tego, kto Cię kocha, odpowiedz temu, kto Cię wzywa.
Trudno ufać komukolwiek, gdy wszyscy wokoło zawodzą.
Litować sie można nad kimś, kto potrzebuje pomocy, a ty przecież sobie świetnie radzisz, prawda?
Przyszłość ma władzę nad teraźniejszością.
Zbyt ona piękna, zbyt mądra zarazem. Zbyt mądrze piękna stąd istnym jest głazem.
Nie można przeżyć życia od nowa, trzeba je kontynuować.
To co wydaje nam się takie groźne w mroku,
staje się przyjazne, gdy oświetlimy je światłem.