
Człowiek może zagrzebać własne ego tylko do pewnej głębokości. Poniżej ...
Człowiek może zagrzebać własne ego tylko do pewnej głębokości. Poniżej tego poziomu cała gra w altruizm stawała się żałosna.
Myślę, że w każdym głębokim smutku kryje się odrobina komizmu.
Człowiek chwyta coś bez zastanowienia, a jeżeli spotkał go zawód, prędko się tego czegoś pozbywa.
Tam dom twój, gdzie serce twoje.
To co dobre każe na siebie czekać.
Być może dlatego tak cenimy ciszę i spokój: za ich przelotność. Bo są przelotne. Jak życie.
W końcu wszystkie drogi prowadzą ... przed siebie.
Było grubo po północy, gdy kładąc się do łóżka powiedział służącemu.
- Uważasz, Ignacy, baby to mogą świat do góry nogami przewrócić, bo trzymają z diabłami...
- I pewno - potwierdził Ignacy.
Człowiek jest wolny jak ptak w klatce: może się poruszać tylko w pewnych granicach.
W jednej chwili nie mamy nic, a już w następnej aż tyle, że trudno sobie z tym poradzić.
Nikt nie śledzi tak bacznie postępowania innych ludzi jak ten, komu nic do tego.