Sztuki życia brak mi dziś tak samo jak wtedy.

 w wieczory takie jak ten uświadamiam sobie, jak bardzo samotna jestem i jak bardzo brakuje mi tej drugiej osoby, wbrew wszystkim moim zapewnieniom, jaka to jestem szczęśliwa będąc sama

 Wiara w swoje umiejętności czyni cuda. To nie jest pycha. To świadomość własnej wartości.

 Przyjaciele często okazują się wrogami a obojętni nagle wyciągają pomocną dłoń.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Zamiast uczucia takiej okropności
Lepiej byłoby utracić poczucie
Samego siebie.

 Nieszczęścia lubią chodzić parami, a szczęście woli chodzić samo.

 Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować je odganiać. Ale coś zawsze zostaje.

 Ja nie byłam gotowa na cierpienie.

 Dla człowieka niedojrzałego znamienne jest, że pragnie on wzniośle umrzeć za jakąś sprawę; dla dojrzałego natomiast – że pragnie skromnie dla niej żyć.

 Jakże byłoby miło móc edytować historię własnego ciała.