Żyjemy w wieku paradoksów. By utrzymać pokój, prowadzimy wojnę.

 Nawet siedząc na ławie oskarżonych, lubimy słuchać o sobie.

 Jednak zmęczona nieustanną walką z przeciwnościami, wyłączyłam mechanizmy obronne.

 Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia.

 Sądził, że to nie szaleństwo, a intensywność przeżywania uczyniła ją zobojętniałą.

 Ach, muzyka [...] to magia większa od wszystkiego, co my tu robimy!

 Każdy dzień przynosi potwierdzenie ludzkiej niestałości.

 Podobno nastolatki potrafią
przespać cały dzień.

 To nie ślady rozwiązują sprawy, tylko detektywi.

 Często jednak gość nie zaproszony okazuje się najcenniejszym towarzyszem.

 Jeśli ktoś ma zamknięte oczy, niełatwo jest przejrzeć go na wylot.