Żyjemy w wieku paradoksów. By utrzymać pokój, prowadzimy wojnę.

 My, kobiety mamy pewną wstydliwą skrywaną cechę, do której się nie przyznajemy. W każdym razie ja się do niej nie przyznaję. Zazdrościmy innym kobietom.

 Z tęsknoty pisze się wiersze.

 To jest pewnie tajemnica całego mojego życia: za mało determinacji.

 Odwieczne pragnienie by zjeść całe niebo i wypić gwiazdy...

 Spróbowałam sobie odpowiedzieć, czy te sesje rzeczywiście cokolwiek mi pomogły. Roiło się we mnie
od pytań, na które nie było odpowiedzi.
Chciałam z kimś pogadać.Ale nikogo takiego nie miałam. Jedną z najważniejszych reguł tego ośrodka był zakaz nawiązywania przyjaźni. A jak człowiek chciał porozmawiać o swoich problemach, to mu od razu aplikowali dodatkową sesję. Zdałam sobie sprawę,
że w czasie całego pobytu tutaj nie miałam okazji
tak naprawdę z kimś pogadać.

 Zdarzają się większe wady u konia niż próżność.

 Niełatwo tak ciągle skrywać w sercu tajemnicę.

 Jedną z rzeczy, które są zdolne poruszać tryby historii, jest pieniądz.

 Kocham cię i to mnie zabija.

 Jesteś taka jak myślałem. Od pierwszej chwili gdy się poznaliśmy. I nie możesz już bardziej do mnie pasować.