Niech zginie świat, byleby stało się zadość sprawiedliwość.

 Niewielu jest ludzi, z którymi chcemy przebywać i z którymi jest nam dobrze przez większość czasu. Jeśli uda ci się kogoś takiego znaleźć pamiętaj: Walcz o niego.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Czasami martwi potrafią mówić.

 Ważne, żeby pamiętać, ponieważ niebezpiecznie jest zapomnieć.

 Nie od nas zależy nasz koniec, tak jak przyjście nasze na świat. Jak do tamtego trzeba być dojrzałym, tak i do tego.

 Patrząc, jak wychodzi, czuję ból.
Nie w głowie.
Gdzie indziej, gdzieś głębiej.
Bliżej serca.

 Po co żyjesz na tym świecie, jeżeli nic ci z tego świata nie smakuje?

 Każdego, kto jest zanurzony w rzece czasu, w końcu wciąga wir.

 - Bo ci tak zostanie. [...]
- Słucham?
- Leżysz tam z buzią pomarszczoną jak zużyta chusteczka. Mówią, że jak powieje ostry wiatr, to taka mina może zostać człowiekowi już na zawsze [...] A wtedy przestanę cię kochać.
Wynter wybuchnęła śmiechem.

 Bo gdy niebo zapłonie, zdrajcy wrócą do domu.