Los każdego człowieka przytłacza go swym ciężarem niczym kamień młyński.

 Dobrzy szukają się wzajemnie,
ale źli stronią od siebie.

 Normalność nie trwa zbyt długo.

 Bywa czasem tak, że nie chce się odejść,
ale po prostu nie można zostać.

 Ile kto ma cierpliwości, tyle ma mądrości.

 Idź pewnie w kierunku swoich marzeń.

 Światło wierzy, że przemieszcza się szybciej od wszystkiego, ale się myli. Nieważne, jak szybko pędzi, zawsze odkrywa, że ciemność dotarła na miejsce wcześniej i już na nie czeka.

 Czasami lubi się kogoś za mocno i to się nazywa miłość.

 Wiesz, tutaj wszyscy nie wiadomo czego się boją. W tym mieście wszystko się dookoła tego kręci, chociaż oni pewnie tego nie widzą. Trzymają się tego, co wiedzą, co usłyszeli jeden od drugiego. Nie rozumieją, że można wybrać też coś innego.

 Najtrudniejszy jest koniec miesiąca. Zwłaszcza trzydzieści ostatnich dni.

 Nikt nie jest sam, nikt nie jest niezapomniany, nic nie jest pozbawione znaczenia, nic nie jest nieważne.