Los każdego człowieka przytłacza go swym ciężarem niczym kamień młyński.

 Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.

 Słońce już wzeszło i siedzę przy oknie, zasnutym mgłą mijającego życia.

 Spokój to pewność, że pochwycisz moją rękę, gdy wyciągnę ją do ciebie.

 Problem w tym, że czasem słowa są jak strzały. Kiedy je wystrzelisz, nie ma już odwrotu.

 Rozbić jest łatwo, uświadamiam sobie.
Prawdziwą sztuką jest scalić.

 Można wznieść się bardzo wysoko i upaść bardzo nisko, lecz mało komu się udaje wpłynąć na to, kiedy i jaki obrót obierze los.

 Do Rzymu przez Krym.

 Niedoświadczeni i najbardziej doświadczeni
są zawsze najspokojniejsi - jedni w stanie szoku,
drudzy świadomi znaczenia zachowania powagi.

 Rzymianie rządzą światem, a kobiety Rzymianami.

 Umrzeć za kogoś, kogo się kocha, to najlepsza ze śmierci