Opowieść to mapa, która stała się terenem.

 [...] upłynęło trochę czasu, zanim przestałem jej wszędzie wyglądać, zanim się przyzwyczaiłem, że popołudnia straciły swój kształt [...], zanim moje ciało przestało wreszcie tęsknić do jej ciała; czasami sam dostrzegałem, jak moje ramiona i nogi szukały jej we śnie [...].

 Bo kot, panie doktorze, nie człowiek. On potrzebuje miłości.

 Moje życie zaczęło się w dniu, gdy cię spotkałem.

 Cholerne pieniądze. Zawsze w końcu człowiekowi ością w gardle staną.

 Być może pójdę do piekła, ale mi to wcale nie przeszkadza, lubię ciepło.

 Niektóre chwile trwają całą wieczność.

 Nadzieja jest najokrutniejszą z kochanek i potrafi zmiażdżyć ci serce niczym styropianowy kubek.

 Im niżej upadniesz, tym wyżej wzlecisz. Im dalej odbiegniesz, tym bardziej Bóg będzie cię chciał zawrócić.

 Istnieją takie miejsca, które trzeba i można oglądać jedynie w ciemnościach.

 Nikt nie jest bardzie ślepy od tych, co chcą przejrzeć na oczy.