Opowieść to mapa, która stała się terenem.

 Niech zamilkną rozmowy. Niech pierzchnie śmiech, to miejsce, gdzie weseli się śmierć miast życia.

 Przychodzi baba do lekarza. A lekarz w Irlandii.

 Miłość zaczyna się dopiero w momencie kiedy kończy się „miłosny haj”, a zaczyna życie. A życie mimo, iż piękne – jest cholernie ciężkie. Znikają różowe okulary, które założyliśmy na początku i nagle okazuje się, że partner ma wady. Pojawiają się problemy, praca, zmęczenie, czasem brak pieniędzy i milion innych kłopotów. Dlatego właśnie prawdziwa miłość to ciągłe zaangażowanie, praca, kompromisy i chęć dawania siebie. To ciągłe wspieranie się, wzajemna pomoc, rozmowy i wspólny czas razem. I to cała sztuka.

 Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!

 Wybierasz, w co wierzysz, i żyjesz z konsekwencjami.

 Nawet zamkom z bajki przydaje się warstwa świeżej farby.

 Co przeżyć jeszcze raz, a czego nie powtarzać, to Ty wyznaczasz granice, której nie przekraczasz.

 Człowiek to rak przyrody. Nowotwór złośliwy. Chora tkanka.

 Nie ma złych dzieci. Są tylko dzieci niekochane.

 Każda z nas jest tworem miliona chwil, tysięcy stanów umysłu i ducha.