Ludzie nie mogą ze sobą żyć przez swoją głupotę, a ...

 Piękno miłości dostrzegasz w pełni dopiero wtedy, kiedy ją tracisz.

 Robimy złe rzeczy kierowani dobrymi pobudkami i dobre rzeczy ze złych pobudek. Ludzie popełniają błędy...

 Ludzie patrzyli z daleka, bo z daleka łatwiej patrzeć na taką rozpacz.

 Myślenie jest grą. Powaga tej gry jest wymiarem ludzkiej egzystencji.

 Człowiek potrzebuje tego, co w nim najgorsze, by dosięgnąć tego, co w nim najlepsze.

 Jeszcze pamiętam dobrze, co to znaczy być samemu, tak całkiem, i mimo że nie wyglądam na takiego faceta, co przejmuje się podobnymi sprawami, czasami jakoś tak robi się chujowo, tak szaro, buro i nijako, jakby ciągle w mojej głowie padał deszcz albo topniał śnieg i mieszał się ze żwirem dopiero co nasypanym przez posypywarki, jeden szlam bez żadnego koloru, bez niczego, w którym człowiek się rozpuszcza, w którym się tonie i nie ma za co się chwycić, i nie ma żadnej osoby, która mogłaby podać gałąź, żeby mnie wyciągnąć, i coraz bardziej wtedy czuję to wszystko, jak szlam wpada mi do ust, kiedy oddycham, całe je zakleja, jak czasami we śnie wchodzi przez przełyk do żołądka.

 Czy nam się podoba, czy nie,
w jakiś nieunikniony sposób wszyscy się zmieniamy…

 Czy można się trochę rozerwać? Jeśli się ktoś rozrywa, to chyba od razu na kawałki?

 Wszyscy w ciemnościach wyglądają wystarczająco przyzwoicie.

 Nie jestem niewolnikiem swojej reputacji.