Ja nie myślę mózgiem - o nie, bynajmniej. To myśli ...

 Wielu ludzi musi zachorować,
by zdać sobie sprawę z cudowności życia.

 Czasami "przepraszam" to za mało.

 Ogień, powstrzymywany we mnie, czasami wydziera się z zamknięcia i padam ofiarą własnych płomieni, a gdy jestem pogrążony w płomieniach, parzę innych.

 Ważna jest opowieść, nie opowiadający.

 - Na pustyni jest się trochę samotnym.
- Równie samotnym jest się wśród ludzi.

 Chęć ponownej próby walki przewyższa twoją ostatnią porażkę

 Prezenty się robi dla przyjemności osoby ofiarującej, nie z powodu osoby otrzymującej.

 Słowa, które mówią sobie kochankowie, są pisane na wietrze i wodzie.

 Nie powinniśmy się wstydzić nawet swojej śmieszności.

 Nie jestem chora, ja tylko wiem że życie nie jest warte życia.