Każdy gra jakąś rolę, a moja rola jest smutna.

 Nie ma we mnie nic oryginalnego, jestem zbiorowym dziełem wszystkich, których w życiu poznałam.

 
Dopóki nie skorzystałem z Internetu,
nie wiedziałem, że na świecie jest tylu idiotów.

 Pogubiłem się już w liczbie rozczarowań.

 Tylko tyle. I aż tyle.

 - Wolę żyć, umierając, niż umrzeć nigdy nie żyjąc.

 - Wiesz - odezwał się Quinn - jedyną zaleta tej sytuacji było to, że urwałem się z lekcji historii. Teraz lekcja historii przyszła do mnie.

 Czy choćby najmniejsze osiągnięcie warte jest radości, jeżeli jego zdobyciu nie towarzyszyły ból i łzy?

 Tylko głupiec by czekał na szczęście, które nie istnieje.

 Życie nie jest tym, co nam się przydarza, lecz tym, jak na to zareagujemy.

 Wyrastałem w baraku lumpenproletariatu:
z jednej strony mieszkała prostytutka,
z drugiej złodziej, a z trzeciej milicjant.