Każdy gra jakąś rolę, a moja rola jest smutna.

 Słowa wypowiedziane głośno często są kłamliwe.

 Nie opuszczam ludzi, jestem przy nich cały czas
Nawet, gdy mi prosto w twarz mówią najtrudniejszą z prawd
Ale szanuję tych, co odpłacają mi tym samym
Reszcie mówię nic prócz tego, że się znamy

 Nigdy tak bardzo nie byłem pewien swoich uczuć, jak wtedy gdy Cie straciłem.

 Dlaczego stykając się z tysiącami osób zakochujemy się tylko w jednej?

 Ale przecież ty wiesz lepiej.

 Czasem obracam się i czuję w powietrzu twój zapach i nie mogę, kurwa, nie mogę nie wyrazić tego potwornego kurewsko koszmarnego fizycznego bólu kurewskiej tęsknoty za tobą.

 Badanie świata zewnętrznego nie naraża na takie przykrości osobiste, jak badanie świata wewnętrznego,
i niewątpliwie dlatego większość ludzi stroni od rzetelnej refleksji nad sobą. Kto jednak szanuje prawdę, ten nie zważa na te przykrości, znosząc je tym łatwiej,
im głębiej bada siebie.

 Jakże okrutne może być pozostawienie kogoś przy życiu.

 Świat jest kolorowy tylko ludzie to daltoniści :(

 Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, że już nigdy do ciebie nie wróci?