Skromnie przyjmować, spokojnie tracić.

 Umysł, który poznaje, to umysł, który żyje.

 A potem świat znowu zaczął istnieć, ale istniał zupełnie inaczej.

 Kiedy mag ma już dosyć szukania tłuczonego szkła w jedzeniu, ma już dosyć życia.

 Nic nie jest bardziej okrutne od serca z krwi i ciała, gdyż takie serce wie, co człowiekowi sprawi ból.

 Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie. Życie pozbawione znaczenia przemyka obok, jak pociąg niezatrzymujący się na stacji...

 W głębi duszy był pewnie miłym, spragnionym miłości człowiekiem. Tyle że akurat miłość go ominęła. Tak jak omija większość z nas.

 Ciekawość zabiła kota, satysfakcja go wskrzesiła.

 Kto mógłby zgadnąć, że droga do kobiecego serca wiedzie przez szczerość?

 Rozmawiasz sama ze sobą czy prowadzisz głęboką wymianę zdań z ziemią?

 Nadzieja, ten ptak w klatce, który nigdy nie umiera, wyrwała się na wolność.