Chciałaś swojej niezależności ale nie chciałaś bym pozwolił Ci odejść. ...

 Nie potrafię tak dobrze mówić, żeby mnie nie można było zrozumieć.

 Chciałem cię tylko poznać. Nie wiedziałem, że zniszczę całe twoje życie.

 Róże są jak ludzie: pozwalają się kochać, ale czasem ranią do krwi.

 Kobiety, które nie czytają, są dla mnie jak te, które się nie myją.

 Wszechświat nie spiskuje po to, by zaprowadzić człowieka w jakieś konkretne miejsce

 Opłakuje coś, czego nigdy nie miałam.
Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Z czasem przyzwyczajamy się do wszystkiego.

 Wszechświat jest bardzo wielki. Starczy w nim miejsca na całą masą ludzi, z których każdy będzie miał rację, chociaż nie zgodzi się z żadnym innym.

 A kiedy ona cię kochać przestanie, zobaczysz noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd, zobaczysz wszystko to samo, co ja.

 Czasem pozwalamy Drugiej Połowie przejść obok, nie akceptując jej lub nie dostrzegając. Wtedy musimy czekać następne wcielenie, żeby się z nią ponownie odnaleźć. I przez własny egoizm skazujemy na najgorszą torturę, jaką wymyślił rodzaj ludzki: na samotność.