- Czy tak trudno zapamiętać moją twarz? - Raczej trudno ...

 (...) i tak wszystko zaraz się skończy i nic nie zostanie tu po nas, tylko piasek jasny
na plaży wiecznego życia,
po nienawiści - zgliszcza,
po krzyku - głucha cisza,
po człowieku - proch.
Po wschodzie, południu jest zachód i dzień gaśnie
w gęstej ciemności, więc mocno się przytulmy i nie pamiętajmy niczego złego, tylko to jedno: że łączy nas miłość bez kresu...

 Szczerze mówiąc, moja droga, nic mnie to nie obchodzi.

 Los każdego człowieka przytłacza go swym ciężarem niczym kamień młyński.

 Kochać prawdziwie można tylko raz i na całe życie.

 Wspomnienia zmieniają się wraz z ludźmi.

 Świat jest pełen zbiegów okoliczności.

 Wszystko się na tym świecie zmienia oprócz natury człowieka.

 Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.

 Przecież kochać można tylko to, co nieposłuszne.

 Są rzeczy za które warto umrzeć .