Zawsze jest coś, czego nie powinno być.

 Chodź ze mną, mamy czas do końca świata.

 Ludzie zawsze starają się pomóc innym po to, by poczuć się lepsi.

 Słodko, słodko otrząsnąć pył z obuwia i odchodzić nie pozostawiając nic za sobą, nie, nie odchodzić, ale iść... [...] Odchodzić idąc, iść odchodząc i nie czuć nawet wspomnienia.

 Los był chorobą na którą przyszło mu w życiu cierpieć.

 Albowiem tak do mnie mówi sprawiedliwość: „Ludzie nie są równi".

 Szczęście jest zawsze gdzie indziej.

 Ale miłość sprawia, że się otwierasz, wyciąga na wierzch całe twoje wnętrze.

 Ale nie w tym rzecz, żeby być bez strachu. To niemożliwe. To nauka, jak kontrolować strach i jak być od niego wolnym, w tym sęk.

 Wszystkie rzeczy zawsze działają zgodnie ze swoją naturą.

 Jest tyle do powiedzenia i niewiadomo, jak to powiedzieć.