Wspomnij mnie, choćby gdzieś w ciszy i potajemnie. Nie pozwól ...
Wspomnij mnie, choćby gdzieś w ciszy i potajemnie. Nie pozwól mi odejść.
Jeśli bedąc dziećmi uczymy się żyć, to będąc dorosłymi uczymy się umierać.
Strzyg, wiwern, endriag i wilkołaków wkrótce nie będzie na świecie. A skurwysyny będą zawsze.
Wybaczyć nie oznacza zaakceptować.
Źle działający umysł może rozsypać się do reszty.
...być samotnym, drogi panie, to znacznie więcej, niż móc to powiedzieć.
Jeśli nie dotrzymujesz słowa w małych sprawach, to nie dotrzymasz też w dużych.
Gdyby porażka nie znała kary, sukces nie byłby nagrodą.
Kiedy mag ma już dosyć szukania tłuczonego szkła w jedzeniu, ma już dosyć życia.
Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.
To tylko ból, pomyślałam...