Poczułam że czas na krok do tyłu.

 Cicho, cicho dzieci.
To nie demony, nie diabły... Gorzej. To ludzie.

 Czasami rzeczy nie są tylko czarne i białe, i jest więcej niż jedna prawidłowa odpowiedź.

 Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.

 Chciałaś swojej niezależności
ale nie chciałaś bym pozwolił Ci odejść.
Chcesz pić z innych źródeł
i pozostawić je w pustych brzegach.

 Jedna kropla miłości jest więcej warta niż ocean dobrych chęci i rozumu.

 Bohaterowie się nie poddają.

 Czyż nie jest to przywarą raczej wrodzoną wszystkim ludziom, którzy pospolicie lubią mówić i zdania swoje dawać o tym, co najmniej rozumieją?

 Oto demon na progu nieba. Jak widać piekło zamarzło.

 Trudno jest dać komuś coś, czego sami nie doświadczyliśmy.

 Przyjaźń ma cienie i blaski.