
Słuchaj mnie uważnie, panie Garron, bo właśnie mówię ci, że ...
Słuchaj mnie uważnie, panie Garron, bo właśnie mówię ci, że cię kocham.
Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.
Kiedy ludzie cię chwalą, nie kroczysz własną drogą.
Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś, zapisane w łańcuchu pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.
Zbrodnia sama dla siebie jest karą.
Jestem gorszy niż mówisz, ale lepszy niż myślisz.
Nie mów o tym co cię nie dotyczy abyś nie usłyszał czegoś co cię nie ucieszy.
Nie szukaj mnie, nie trzeba.
Gdy jestem - nie dostrzegasz.
Gdy znikam - łzy wylewasz.
A mnie nie ma.
Kiedy jesteśmy szczęśliwi, czas płynie bardzo szybko.
Cóż można zrobić więcej, niż tylko nieustannie próbować?
Zacząłem pisać jakieś opowiadanie, ale było tak smętne, że nawet moje pióro się porzygało.