Zrób mi tę przyjemność. Uwielbiaj mnie mimo wszystko.

 Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.

 Pisanie jest jak całowanie, tyle że bez ust. Pisanie jest całowaniem głową.

 Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.

 Łatwiej jest stworzyć nowe
ciało, niż naprawić zniszczone.

 Nie kracz, nie kracz, bo wykraczesz.

 Bo człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności.

 Najmniej odporni jesteśmy na ciosy tych, których kochamy.

 Doskonale to wiem, dzielimy przecież ten sam ból. Tak się właśnie dzieje, gdy ludzie stają się jednością: od tej pory dzielą się nie tylko miłością. Wspólny jest także ich ból, smutek, rozpacz.

 Pięknym jest czyniący piękno.

 Wciąż oszczędzając i oszczędzając na wszystkim, także i pragnienia tracimy.