Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.
Życie jest tak okropne, że nie ma sensu się lękać, iż stanie się jeszcze gorsze.
Nie wypieram się swoich błędów, bo dzięki nim jestem tym, kim jestem.
Gdy błądzimy po lesie, przychodzi taki moment, że zaczynamy się w nim czuć jak w domu.
Nigdy nie zwyciężysz wroga, którego twoja wyobraźnia uczyniła niepokonanym.
Moc nic nie znaczy, jeśli mag ma przegniłe serce.
Jeśli nie możesz czegoś mieć, natychmiast bardziej tego pragniesz.
Miłość musi mieć jakieś własne dni i noce. Trochę własnego życia, rozmów, spacerów i bycia razem.
(...) i nie wiem, czy biegnę ku czemuś, czy przed czymś uciekam.
W miłości trzeba być samoukiem.
Nadzieja jest czasem tak wielka,
że nie można jej znieść.
