
Pewnie, mogę zaakceptować to, że i tak zmierzamy donikąd Ale ...
Pewnie, mogę zaakceptować to, że i tak zmierzamy donikąd
Ale ostatni raz pójdźmy tam
Połóż się obok mnie
Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać.
Taka samotność jest straszna, bo człowiek
uciekając od miłości, ucieka od samego życia.
Zamyka się w sobie.
Miłość jest dziwna. Ma w sobie coś z narkotycznego uzależnienia.
Czasem ból służy większemu dobru
Zarówno dobro, jak i zło na tym świecie było dziełem ludzi.
Gdy umysł jest spokojny i zajęty pozytywnymi myślami, ciału trudniej jest zachorować.
Za największego wroga ludzie mają tego, kto mówi im prawdę.
A podróż? Oznacza przemianę czyż nie? Potrzebował odmiany, żeby zrozumieć czego chce, żyć w zgodzie ze sobą, bez zegarka i kalendarza.
Wolność jest władzą, jaką mamy nad samym sobą.
Kochać to sprawić, by w drugim objawiło się nowe życie. To stwarzać na nowo.
Kiedy przeskoczysz, to i wtedy nie mów hop. Zobacz najpierw, w co wskoczyłeś.