Lepiej jest patrzeć w niebo, niż w nim żyć.

 Aby żyć, człowiek potrzebuje celu.

 Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.

 Mieć broń przy sobie to tylko zachęta dla innych, żeby do człowieka strzelali.

 Długo wędrowałem, zanim doszedłem do siebie.

 Bohaterowie nie istnieją. A gdyby istnieli, ja nie byłbym jednym z nich.

 Ponieważ uważam, że złe rzeczy robią także dobrzy ludzie. Ponieważ Bóg przebacza, więc ja też powinienem.

 Samotność jest przeznaczeniem wszystkich wybitnych duchów: od czasu do czasu boleją nad nią, zawsze jednak ją wybiorą, jako mniejsze zło.

 Chodzi o zasadę. Nie ufam Ci, bo nigdy nie dałaś mi powodu, by Ci ufać. Skoro chcesz, żebym Ci uwierzyła musisz udowodnić że mogę Ci wierzyć.

 Sami tworzymy swoje demony, które nas prześladują.

 Co to jest, żeby miasto pełne było jednego człowieka!