Niszczenie jest znacznie łatwiejsze od tworzenia.

 Dorastając uczymy się, że nie należy przesadzać ze szczerością. Że czasami, lepiej skłamać, niż kłuć prawdą w oczy.

 - Czuję się trochę... dziwnie.
- Może za dużo wypiłaś.
- W ogóle nie piłam!
- No to wiadomo, gdzie problem-ucieszyła się Niania.

 Znajomość, która rozpoczęła się wspólnym śmiechem, musi być udana.

 Spójrzmy prawdzie w oczy: świat jest zdegenerowany. I zgniły.

 Mój drogi, jestem kotką. Wszystko, co widzę, jest moje.

 Nikt mnie nie wyrywał.
Nie jestem pieprzoną trawą.

 Moja przeszłość jest tylko moja i muszę pogrzebać ją tam, gdzie jej miejsce – w przeszłości.

 Ale kiedy noc się zaczyna, wszystko jest możliwe.

 Jakub myślał przez chwilę.
- Ciapuś! - wrzasnął wreszcie. - Gdzie jesteś, zdechlaku?
- Przecież nie masz psa - zdziwił się morderca.
Dwumetrowy pyton wystrzelił spod łóżka i owinął mu się wokół nóg.
- Co to jest? - zawył.
- Zdziwiony? To jest właśnie Ciapuś. Ciapuś, uduś pana.

 Mamy skłonność do dostrzegania tego, co chcemy zobaczyć.