
Największym dobrem człowieka jest to, że może zapominać, inaczej nie ...
Największym dobrem człowieka jest to, że może zapominać, inaczej nie mógłby żyć zupełnie.
Z czasem wcale nie stajemy się mądrzejsi,stajemy się tylko bardziej tchórzliwi.
Kocham cię, Słoneczko - mówię szybko, żeby się nie rozmyślić. -I mam w dupie, czy tego chcesz czy nie.
(...) w szkole, kiedy znajdujemy sobie
przyjaciół, jesteśmy jeszcze niedojrzali umysłowo. Zanim się przekonamy, jaki
ktoś jest, wiążemy się z nim na dobre.
Albowiem tak do mnie mówi sprawiedliwość: „Ludzie nie są równi".
Życie... każda jego sekunda... to wszystko, co mamy.
Kiedy otwierasz książkę, wkraczasz jakby do teatru: najpierw jest kurtyna, odsuwasz ją i przedstawienie się zaczyna
Moja przyszłość będzie najprawdopodobniej tak samo beznadziejna jak moja przeszłość.
Szukasz pomocy, idź do psychiatry. Szukasz prawdy, przyjdź do mnie.
Powinniśmy cieszyć się chwilą, póki trwa, a nie martwić, że kiedyś przeminie.
Głupstwa przestają być głupstwami, jeśli czynią je ludzie rozsądni w sposób jawny.