Dwa drinki. Dwie aspiryny. I jeszcze raz.

 Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie.

 Życie jest do bani, a potem się umiera.

 Książki są po to, by nam przypominać, jacy z nas durnie.

 Bo gdybym ja nim nie umiała rządzić, on zacząłby rządzić mną. Muszę być mocna, bo jestem bardzo słaba: zanadto go kocham, więc byłoby po mnie, gdyby się o tym dowiedział.

 Przerywa i zaczyna śpiewać cicho:
- All you need is love...

 Las ten co gorsza był zielony.

 Życie rzadko kiedy bywa takie, o jakim marzymy.

 Oddycha się tu melancholią bardzo szczególną, melancholią krańców świata.

 Musisz pomyśleć o czymś cudownym.
A takie myśli uniosą cię same w powietrzu.

 Ludzi nie kocha się za to, że są doskonali, tylko pomimo to, że tacy nie są.