Przyjaźń polega czasem na powstrzymaniu druha w szaleństwie.

 Co u trzeźwego na myśli, to u pijanego na języku.

 Tragedia trwa krótko, lecz ból i smutek nie przemija. Jest wieczny.

 Nic tak człowieka nie rujnuje jak brak wiary w siebie.

 Czarodziejki, moi panowie, na nic tak nie lecą, jak na wyszukany bajer.

 Nie mogę nikogo niczego nauczyć. Mogę tylko sprawić, że zaczną myśleć.

 Cierpimy, póki nas ktoś w końcu nie zrozumie.

 Na mordercę zawsze można liczyć, że błyśnie kunsztowną prozą.

 Czy to nie zadziwiające, jak bardzo można cierpieć, kiedy wszystko jest właściwie w porządku?

 Jak przejść przez życie, jeśli nie można zapomnieć tego wszystkiego, co zniszczyliśmy?

 Nagle zaczynam rozumieć. Igrzyska wciąż trwają.