
Błogosławieni, którzy nie mając nic do powiedzenia, nie ubierają tego ...
Błogosławieni, którzy nie mając nic do powiedzenia, nie ubierają tego w słowa.
Sam symbol jest niczym, gdyż rzeczywistość jest wszystkim.
Żadna miłość, przyjaźń, szacunek nie jednoczy tak, jak wspólna nienawiść do czegoś.
W niewiedzy że się istnieje jest wyzwolenie od czasu i śmierci.
Ludzki umysł jest zupełnie nieobliczalny.
No cóż...doszedłem do wniosku, że skoro i tak skończę w piekle, to mogę po drodze zaszaleć.
Nie można przecież wciąż być uprzejmym i towarzyskim. Po prostu nie można nadążyć.
Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.
Pamiętaj, dziecko, jak piękne by nie były wspomnienia, nie wolno żyć tylko nimi.
Ponieważ Bóg nie może być z każdym, wymyślił matkę.
- Wszyscy popełniamy błędy, ale cały sekret polega na tym, żeby umieć je naprawić.