
Ci, których pokochaliśmy zostają z nami na zawsze...
Ci, których pokochaliśmy zostają z nami na zawsze...
Gdybym sam nie brał udziału w tej zadymie, to bym normalnie zażądał torby z popcornem.
Im bliżej jesteśmy chwili szczęścia,
tym bardziej niepokoi nas jego ułuda.
Bardziej niż umrzeć, chciałem tylko jednego: żyć.
Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.
Potrafił zrozumieć, że człowiek może chcieć odejść i jednocześnie bać się podróży.
Cały świat jest straszliwie przepełniony wspomnieniami tej, która istniała i którą stracił.
Wszystkie rzeczy zawsze działają zgodnie ze swoją naturą.
Organizm ludzki jest pełen niespodzianek.
Tylko wielkiego człowieka stać na przeprosiny.
Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.