Rzeczywistość jest tym, co sam stwarzasz.

 Chodź ze mną, mamy czas do końca świata.

 W niedzielę, to nie widać mnie za wiele,
się nie golę, chromolę.
Nie widać w ogóle, do środka się tulę,
do siebie się tulę, do wewnątrz się tulę,
i nie widać mnie wcale,
na zewnątrz się nie palę
do świata się nie palę - nie palę się wcale.

 Możemy być tylko tym, kim jesteśmy, nikim mniej, nikim więcej.

 (...) i nie wiem, czy biegnę ku czemuś, czy przed czymś uciekam.

 Jesteśmy tym, co pamiętamy.

 Zawsze można coś zmienić.
Nawet jeśli wydaje się to niemożliwe.

 ... to była ciągle rana, a ran niezabliźnionych lepiej nie rozdrapywać.

 Są takie zdania, po których kropka brzmi doprawdy niezwykle wyraźnie.

 Oto moja dziewczyna. Twarda jak bawełniana kulka.

 
Wiesz co się robi, jak życie dołuje?
Mówi się trudno i płynie się dalej.