Nagle zdajesz sobie sprawę z tego, że to już koniec. Nie ma drogi powrotnej. Zaczynasz rozumieć, że nic nie dzieje się dwa razy. Już nigdy nie poczujesz się tak samo. Nigdy nie wzniesiesz się trzy metry nad niebo.
Śpij, skarbie. Niech ci się przyśni coś miłego. I nie przejmuj się - tylko ty obudziłaś moje serce. Już na zawsze będzie należeć do ciebie. Śpij moja jedyna miłości.
Nadzieja to wszystko, co mam. Nadzieja pomaga przetrwać noc.
Ja naprawdę potrafię być wesoły.
I przyjacielski. I sympatyczny.
I życzliwy. A to dopiero początek wyliczanki. Tylko nie proście mnie, żebym był miły.
Ta cecha nie ma ze mną nic wspólnego.
Stworzenie bez serca to istota bez miłości, a stwór nieumiejący kochać to bestia.
Z jednej strony bywamy nieprzewidywalni i ranimy się własnym egoizmem, a z drugiej - potrafimy w trudnych chwilach obudzić w sobie tyle miłości dla bliskiej osoby, gdy tylko ktoś z nas jej potrzebuje...
On tak bardzo ją kochał. To straszne, tak kogoś kochać.
Długi mają wdzięk w dwudziestu pięciu latach, później nikt ich już nie przebacza.
Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje ten umiera.
Umiejcie prawidłowo ocenić
to, co jest w was i wokół was! Umiejcie wartościować, rozróżniać, wybierać!
