...życie daje tyle, ile ma się odwagę z niego wziąć.

 I pragnę Cię pocałować, sprawić, abyś czuła się dobrze
Ale jestem zbyt zmęczony, by dzielić się nocami
Chcę płakać i pragnę kochać
Ale wypłakałem moje wszystkie łzy

 I to wszystko bez najmniejszej kropelki rumu.

 To chyba w ludziach najsmutniejsze -
ich najważniejsze myśli i uczucia często umykają niewypowiedziane
i mało kto umie je właściwie odczytać.

 Prostota to szczyt wyrafinowania.

 Istnieć - to tworzyć własne istnienie.

 Miarą człowieka nie jest tytuł przed jego imieniem.

 Pokochałem twoje serce nie ciało...

 Diabeł wie więcej nie dlatego, że jest diabłem, tylko dlatego, że jest stary.

 Ostatecznie reguły są po to, by je łamać.

 Ludzie mają w zwyczaju z całego serca wierzyć w fikcję, żeby móc ignorować prawdę, której nie potrafią zaakceptować.