Człowiek, który tworzy, większość rzeczy wykonuje tylko jeden jedyny raz.

 Po co komu emocje, jak nie można się nimi podzielić?

 Nie można być z kimś tylko z obawy przed samotnością.

 Nic tak nie łączy ludzi jak miłość do tych samych książek.

 Utracić miłość to nieszczęście. Ale nigdy nie kochać to tragedia.

 Trzeba się podnieść i iść. Zawsze trzeba iść.
Jak się nie ma gdzie iść,
tym bardziej.

 ,,Kocham tego kto mnie pokocha, bez względu na pochodzenie"

 Jestem na kompletnym chemicznym, fizycznym i emocjonalnym haju.

 Miałem ochotę zniszczyć coś pięknego.

 Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.

 Czyż każdy z nas nie wyciąga wniosków w głębi własnej ciszy?