(...) kiedy myślisz, że już nic się nie da zrobić, ...
(...) kiedy myślisz, że już nic się nie da zrobić, musisz pomyśleć jeszcze raz.
Wyprawiała się w przeszłość, żeby ogrzać się w cieple wspomnień.
Poezji nie tworzy się po to by ją analizować; poezja ma po prostu inspirować, wzruszać, nie powinna być odbierana umysłem.
Książka jest jak pompa. Sama z siebie nie da ci niczego, musisz na wszystko zapracować.
To moja obsesja. (...) A człowiek powinien płacić za swoje obsesje.
Nic dziwnego. Diabeł dba o swoich.
Nigdy nie rzucaj na stół wszystkich kart.
Kiedy rozum zdolny jest pojąć, co się wydarzyło, rany w sercu są już zbyt głębokie.
Może Bóg istnieje, a może nie. Tak czy inaczej, jesteśmy zdani na siebie.
Jak się człowiek za bardzo szczerzy do życia, to w końcu od tego życia może dostać w zęby.
Potrzebuje tylko kogoś, z kim mogłabym porozmawiać o tobie, ale tylko ty jesteś jedyną osobą, z którą mogłabym porozmawiać, więc czuje się jak w potrzasku.