Przyznaję, że cisza jest czasem jedną z najbardziej wyrafinowanych form ...
Przyznaję, że cisza jest czasem jedną z najbardziej wyrafinowanych form kłamstwa.
Nikt nie może uniknąć cierpienia. Ani Bóg, ani ty. Ani twoi rodzice, ani ja.
Każda dziewczyna ma prawo być kochana.
Życie to wielki, śmierdzący bajzel... I w tym jest piękno.
Czasami trzeba coś całkowicie zniszczyć, żeby móc wszystko zacząć od nowa.
W życiu wszystko ma swój zmierzch. Tylko noc kończy się świtem
Czujemy coś do wszystkich ludzi.
Miłość przeplataną nienawiścią.
Nienawiść przeplataną miłością.
Zawsze pojedyncza jednostka odciska
piętno na naszej duszy, zostawia po sobie
ślad. Prędzej czy później pomyślimy o takich
osobach. Przypomnimy sobie ich udział w
naszym życiu, i to ile do niego wnieśli,
lub z niego zabrali. I albo uświadomimy
sobie własną głupotę, albo nadal będziemy
błądzić po swych umysłach, szukając
odpowiedzi na jeszcze niezadane pytania.
Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?
Kochaj swoich wrogów, ich strach jest twoją siłą.
Powstrzymując się od kłamstwa, sprawiasz wrażenie kłamcy bardziej niż ci, co rzeczywiście kłamią.
Wszyscy są zbyt zajęci zapominaniem o własnych chwilach wstydu, by pamiętać o twoich.