Jednak smutek jest gościem, którego niełatwo się pozbyć.

 To miasto to cmentarzysko. I wszystkie kości czekają na swoją kolej.

 Uniesienie ogarnęło serca i zbratały się w tej chwili w miłości dla Rzeczypospolitej i jej Patronki. Za czym radość niepojęta jako czysty płomień rozpaliła się na twarzach.

 Gdzie kończy się rozwaga, a zaczyna chciwość?

 Pielęgnujcie przypadkową życzliwość i piękne czyny pozbawione sensu.

 Musisz sam umieć cierpieć. Spotkać się z tym, co boli, sam na sam.

 Zbyt wiele książek w jednym miejscu, a kto wie, do czego mogą być zdolne?

 Zdecydowanie wole samotność niż poczucie utraty siebie, zdrady siebie.

 Niebezpieczeństwo jest ciche. Nie usłyszysz, gdy nadleci na szarych piórach.

 Lepiej kochać, a potem płakać. Następna bzdura. Wierzcie mi, wcale nie lepiej. Nie pokazujcie mi raju, żeby potem go spalić.

 Nie można zdać lub oblać bycia człowiekiem, mój drogi.